Eleştiri
Ömer Uluç'un İstanbul Modern'deki "Ufuk Çizgisinden Öteye" sergisi başka bir modernliğe işaret ediyor.
Ne arıyorsun?
Özge Kahraman: “Mağara benim için iç-dış sınırının sürekli eridiği bir mekân.”
“Kusurlu dünyada kurulan bir cennet”
İstanbul megalopolisini dinlemek: Ignaz Schick ile sesin haritası
Dünyalar arasında bir geçiş: Fahrelnissa Zeid
Sınırda tanıklık: Ateş Alpar’la “İmkân ve İhtimal” sergisi, gözetim, mülksüzleştirme ve direnç ihtimalleri üzerine
Quick Art Space'te gerçekleşen "Kısmet Büfesinden Dolaşarak" sergisi Bilge Karasu'nun görsel-metin kurgularına benzer bir dolaşma pratiği yaratıyor.
Bilkent Üniversitesi'nde gerçekleşen "Ankara Fotoğrafları Seçkisi" şehrin Ara Güler imzalı arşivlerde kalan fotoğraflarını bir araya getiriyor.
18. İstanbul Bienali bu ilk sergide dünyada, bölgede ve de Türkiye'de tutunulabilecek umutların gündelik azlığı gibi oldukça zayıflamış bağlarla karşımızda. Gene de umudu elden...
“Şeylerin Fısıltısı” sergisi güçlü sesinden çok fısıltısıyla; sarıp sarmalamasından çok mesafesiyle izleyicideki yerini buluyor.
Ömer Uluç'un İstanbul Modern'deki "Ufuk Çizgisinden Öteye" sergisi başka bir modernliğe işaret ediyor.
Kemal Özen’in Rast Galeri’de 10 - 26 Temmuz tarihleri arasında izleyiciyle buluşan “Dünyadan Uzak” sergisi üzerine bir deneme.
Bayetav Sanat’ta izleyiciyle buluşan “Altı Üstü İzmir” sergisi, belleğin izini yürüyerek sürüyor.
Salt Beyoğlu’ndaki “Hayvanların Yaşamı” sergisi, insanın bütünden koptuğu yerde, ötekiyle bağ kurma kapasitesini nasıl yitirdiğini; fakat bu bağın izlerini sürmenin hâlâ mümkün olduğunu hatırlatıyor.
Guido Casaretto’nun “Başıboşlar, Gergedanlar ve Yanlış Anlamalar Hakkında” adlı sergisi/yapıtı yeni düşünme ve kavrama yollarını imge düzeyinde müzakere ediyor.
Aslı Çavuşoğlu'nun İMALAT-HANE'deki “Tunstate” sergisi, dünyanın kırılganlığını kucaklayan bir arkeoloji niteliğinde. Sergi, yıkım ve yeniden doğuş arasındaki görünmez diyalektiği maddesel dönüşümlerin diline tercüme ediyor.