Eleştiri
İstanbul’un kaotik yapısı, çarpık kentleşme, güvencesizlik, adaletsizlik ve ekonomik kriz gibi problemler eşliğinde günler hâlâ üzerimize yığılırken: Nermin Er'in Işıklar Açılınca sergisi üzerine.
Ne arıyorsun?
18. İstanbul Bienali bu ilk sergide dünyada, bölgede ve de Türkiye'de tutunulabilecek umutların gündelik azlığı gibi oldukça zayıflamış bağlarla karşımızda. Gene de umudu elden...
“Şeylerin Fısıltısı” sergisi güçlü sesinden çok fısıltısıyla; sarıp sarmalamasından çok mesafesiyle izleyicideki yerini buluyor.
Ömer Uluç'un İstanbul Modern'deki "Ufuk Çizgisinden Öteye" sergisi başka bir modernliğe işaret ediyor.
Kemal Özen’in Rast Galeri’de 10 - 26 Temmuz tarihleri arasında izleyiciyle buluşan “Dünyadan Uzak” sergisi üzerine bir deneme.
İstanbul’un kaotik yapısı, çarpık kentleşme, güvencesizlik, adaletsizlik ve ekonomik kriz gibi problemler eşliğinde günler hâlâ üzerimize yığılırken: Nermin Er'in Işıklar Açılınca sergisi üzerine.
İzmir’de tarihi Kemeraltı semtinde konumlanan sanat inisiyatifi Hayy Açık Alan, Ali Kanal ve Dilay Koçoğulları tarafından gerçekleştirilen Tissue_Lab 2.0 sergisine ev sahipliği yapıyor.
İstanbul’da yaşayan İranlı sanatçı Nazlı Khoshkhabar'ın 14 Mayıs'a kadar sürecek ilk kişisel sergisi Türkiye sanatının çoğunlukla beyaz ve homojen yapısına yeni bir ses oluyor.
Peruk Takan Kadınlar bize kadınlığın tekil bir hal olmadığını, kadınlık hallerinin çoğulluğunu hatırlatıyor. Normatif bir kadınlık algısı bağlamında olsa da o tekil “kadın”ı tekinsizleştiriyor.
İlhan Sayın desende ısrar ettiği pratiğine yirmi yılı aşkın süredir devam ediyor. "İncir Ağacı" sergisi Milli Reasürans Sanat Galerisi’nde 4 Haziran'a kadar görülebilecek.
Bu yıl 8’incisi düzenlenen ArtAnkara Uluslararası Çağdaş Sanat Fuarı'nın sekiz yıldır değişim, dönüşüm en önemlisi de gelişimin olmadığı bir fuar olması üzerine.
Yalnız olmamak acil bir ihtiyaç bugünlerde, birçok sebepten ve bu yüzden İpek Duben hem nadir rastlanır biri hem de birçoğumuzu seslendiren bir sanatçı kahraman.
Leman Sevda Darıcıoğlu, Yüküm Ruh Eşimdir’de kendi bedeninin limitlerini zorlayarak yas ve öfke süreçlerinin nasıl estetik ve politik ihtimaller yaratan bir pratiğe dönüşebileceğini gösteriyor.
Duygu Demir, küratoryal “yaklaşma biçimi”yle serginin atmosferini genişletirken Deniz Aktaş “Tesadüfi Bir Kronolojinin 76 Parçası” sergisiyle kucağımızda bir top dikenli geven otuyla bizi baş...
Kazım Şimşek “etin altındaki hikâyeyi ararken” çoğu zaman dramatik ama her zaman devingen olmayan bir etkinin peşine düşüyor. "Moral" Şimşek’in İstanbul’daki ilk kişisel sergisi.