Eleştiri
Çıplak Ayaklar Kumpanyası’nın yeni projesi Taşıdıklarımız duyguları, yaşanmışlıkları, kaosu ve o göz alıcı dans performansıyla "taşımaya" basit anlamından çok daha fazlasını katıyor.
Ne arıyorsun?
Betül Aksu ve Memed Erdener'in bir araya geldiği "Ses Uyumu" sergisini deri-ben kavramı üzerinden inceledik.
Ressam yönü çok az bilinen Mehmet Nâzım'ın eserlerini yaşamöyküsü üzerinden Emre Zeytinoğlu değerlendirdi.
Franz Erhard Walther'in "Heykel Olma Teşebbüsü" sergisini ve Walther'in sanat yordamıyla mesele edindiği konuları ele aldık.
Desen Halıçınarlı’nın işleri Sanayi Devrimi’nden beri bireyi yutan kenti anlatıyor.
Çıplak Ayaklar Kumpanyası’nın yeni projesi Taşıdıklarımız duyguları, yaşanmışlıkları, kaosu ve o göz alıcı dans performansıyla "taşımaya" basit anlamından çok daha fazlasını katıyor.
Sanatçı Elmas Deniz üretimleri üzerinden tatlı ve tuzlu sulara, kaybolan derelere, insan eliyle yer altına indirilen sulara değerek geçmişten bugüne ve muhtemel geleceğimize bakıyor.
İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından 9 Temmuz 2021’de açılan Müze Gazhane projesinde katılımcı ve şeffaf bir strateji geliştirebildi mi?
Türkiye’nin üç büyük kulübü, Beşiktaş, Fenerbahçe ve Galatasaray stat müzeleriyle kültürel etki ve ekonomik potansiyellerini ne kadar gerçekleştirebiliyor?
İncil sahnelerini resmedenlerin çoğu kariyerlerinin zirvesindeki erkek sanatçılar olduğu için Floransa’da bir kadın tarafından resmedildiği saptanmış tek son akşam yemeği Plautilla Nelli'ye ait.
Rusya’ya gitmek için evden ayrılan Denef Huvaj'a anneannesinin verdiği, hiç harcanmadan yıllarca saklanmış "6,5 Ruble" sergiye adını veriyor.
Açık Sütun, İstiklal Caddesi’nde düzenlenen yürüyüş ve eylemlerde her zaman son durak olurken üstüne asılan bayrak, pankart ve çeşitli nesnelerle bir dilek ağacına dönüşüyor.
Bir bedenin başka bir bedenin çayırlarını ve ormanlarını keşfe çıkması belki de ancak bu kadar süslü ve/ama cesur bir biçimde anlatılabilirdi.
İki mekâna yayılmış “Olağan Zamanın Dışında” hakikat ve sanatın birer düşman olarak karşı karşıya gelmelerinin sergisi.
Bir yılı aşkın süredir mikro ya da makro ölçekli mesafelerden konuşurken Etel’in “İmkânsız Eve Dönüşü” bana tam tersi bir etkiyle mesafeler yerine yakınlıkları düşündürdü.