Eleştiri
Rusya’ya gitmek için evden ayrılan Denef Huvaj'a anneannesinin verdiği, hiç harcanmadan yıllarca saklanmış "6,5 Ruble" sergiye adını veriyor.
Ne arıyorsun?
Kahve kültürünün sanat tarihindeki yerine bir yolculuk
Bozcaada Caz Festivali’nin “Oyun” Dolu Keşif Programı
Bozcaada Caz Festivali “Oyun” temasıyla 8-9-10 Eylül’de!
Akbank 41. Günümüz Sanatçıları Ödülü Yarışması’na başvurular devam ediyor!
Bertha Spaces’in üç gün üç kıtada gerçekleşen Mekânlar Festivali başlıyor!
1999 depremi sonrası kayalık yapısı dolayısıyla depreme dirençli yapılaşmada öncelikli alan olarak belirlenen Düzce’nin Konuralp Kasabası’nın kentleşme sonrası değişen manzarası
Hem bir öykü sunmayı vadedip hem de o öyküyü ulaşılmaz kılan Burak Ata'nın Martch Art Project’te gerçekleşen kişisel sergisi “Ateşi yaktık, denizi içtik” üzerine
İz Öztat’ın kişisel sergisi "Yumuşak Karın" sanatçının son on yılda ürettiği ve heykel, çizim, yazı gibi farklı mecralarda hayat bulan işlerini bir araya getiriyor.
Salt Galata'da sürmekte olan Reşad Ekrem Koçu ve İstanbul Ansiklopedisi Arşivi sergisi üzerine, araştırmacı Serdar Soydan'dan İstanbul ve çocuklar özelinde bir değerlendirme.
Rusya’ya gitmek için evden ayrılan Denef Huvaj'a anneannesinin verdiği, hiç harcanmadan yıllarca saklanmış "6,5 Ruble" sergiye adını veriyor.
Açık Sütun, İstiklal Caddesi’nde düzenlenen yürüyüş ve eylemlerde her zaman son durak olurken üstüne asılan bayrak, pankart ve çeşitli nesnelerle bir dilek ağacına dönüşüyor.
Bir bedenin başka bir bedenin çayırlarını ve ormanlarını keşfe çıkması belki de ancak bu kadar süslü ve/ama cesur bir biçimde anlatılabilirdi.
İki mekâna yayılmış “Olağan Zamanın Dışında” hakikat ve sanatın birer düşman olarak karşı karşıya gelmelerinin sergisi.
Bir yılı aşkın süredir mikro ya da makro ölçekli mesafelerden konuşurken Etel’in “İmkânsız Eve Dönüşü” bana tam tersi bir etkiyle mesafeler yerine yakınlıkları düşündürdü.
Olimpos Sergileri’nin ikincisi “peyzaj” temasıyla bugünün manzarasına çaresizlik kadar umutla, başka türlü hayat formları önerisiyle bakan yapıtlar bütününden oluşuyor.
Kitabın yazarına göre camp tarzın ortaya çıkmasını sağlayan temel unsur, dedikodu üzerinden şekillenen queer bir jargonun varlığı. Bu açıdan 50’ler Amerika’sıyla, günümüz Türkiye arasında...
Hem yazı dizisi hem sergi olarak Ak-sayanlar tek başına özgüne ulaşan yaratıcı enerjinin, ikili deneyim alanında nasıl dönüştüğünü görmek açısından önemliydi.
Neoliberalizmin açmazlarının, kolonyalizmin kılık değiştirmiş halinin ve heteronormatif baskının izlerini kitsch üzerinden takip etmek isteyen güncel çabayı baş etmesi zor bazı sorunlar da bekliyor.
Küratörün kendini bilerek otorite olarak konumlandırdığı bir düzlemde, sanatçıların isyancı olarak yer aldığı, iktidar ile hedef gösterilen azınlık arasındaki gerilimin mikro bir örneğini görüyoruz.